بازار امتحان های نیمترم داغ است و تو این هفته ها بیشتر اهالی دانش درگیر امتحاناتن! یکی از امتحاناتی که همیشه مهمه و از اول دبستان همه باهاش خاطره دارن ریاضی؛ که الان کوچولوی ما هم در حال یک خاطره سازی جدید با این درس عزیزه!!!

به این مناسبت نتیجه یک تحقیق علمی درباره ترس از ریاضی و احساس درد رو اینجا میذاریم:

 

پژوهش‌های جدید نشان داده که نگرانی در مورد یک امتحان ریاضی به معنی کامل کلمه دردناک است و انتظار برای حل مسائل ریاضی باعث روشن شدن شبکه‌های درد در مغز افراد دارای سطوح بالای تنش ریاضی می‌شود.

به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، تیمی از محققان دانشگاه شیکاگو به شناسایی 14 فرد دچار تنش ریاضی بالا و 14 فرد با تنش ریاضی پایین بر اساس ارزیابی آنها از احساس اضطراب در زمان مواجهه با موقعیت‌های مرتبط با ریاضی مانند ورود به یک کلاس ریاضی یا نیاز به گذراندن تعداد خاصی از واحدهای ریاضی برای فارغ‌التحصیلی پرداختند.

سپس به این شرکت‌کنندگان یک مجموعه از مسائل لغتی و ریاضی را ارائه کرده و فعالیت عصبی آنها را با یک دستگاه تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی سنجیدند. پیش از هر مسأله یک دایره زرد یا مربع آبی به نشانه آغاز یک مسأله ریاضی یا لغت بر روی نمایشگر نمایان می‌شد.

اسکن‌های مغزی در گروه اول در زمان مشاهده نشانه آغاز مسأله ریاضی، هجوم فعالیت را در بخش‌های مغزی مرتبط با احساس درد از جمله شعاع خلفی اینسولا و اواسط قشر سینگولیت نشان دادند.

محققان دریافتند که هر چه سطح این تنش بالاتر باشد، فعالیت عصبی بیشتر در مغز این افراد افزایش نشان می‌دهد.

این در حالیست که چنین الگویی در مغز افراد دارای تنش پایین‌تر دیده نشد.

محققان پیش از این دریافته بودند که رویدادهای تنش‌زای روانشناسی از جمله برهم زدن‌های احساسی و طرد اجتماعی می‌تواند منجر به احساس فیزیکی درد شود.

پژوهش جدید هم نشان داده که تنها در انتظار یک رویداد تنش‌زا بودن نیز می‌تواند باعث درد واقعی شود.

به گفته پژوهشگران، خود ریاضی دردناک نبوده، بلکه انتظار برای آن دردآور است.

نتایج این پژوهش در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

 

در بین آدمهای اطراف ما هم عده ای واقعا با این نظریه که ریاضی درد داره موافقن و بعضی هام عاشقانه با ریاضی جون میگیرن. البته غافل نباید بود از اینکه در جامعه ما ریاضیات علامت نبوغه و از این رو یک عده برای اینکه از غافل عقب نمونن خودشون رو شیفته ریاضی معرفی میکنن و مسئله های ریاضی براشون مثل باقلواس. تحقیقات ما در صفحات مجازی هم اثبات کرده که دانش آموزان و دیپلمه های ریاضی حتما رشته تحصیلیشون رو درج کردن و یعنی بهش افتخار میکنن، اما برای رشته های دیگه این مسئله اهمیت خاصی نداشته!! ما قصدمون شعار دادن نیست که بگیم همه رشته ها خوبن و نباید به خاطر کلاس کار رفت یک رشته ای و...استعداد هر کس تو یه زمینه ایه...این جملات هم حرفای کلیشه ایه که همه بلدن اما بهرحال حقیقت اینه که بچه های ما دارن از رشته ریاضی و مهندسی از طرف جامعه تشویق میشن. من(الهام) کلاس دوم دبیرستان وقتی به یکی از عروس های جدید فامیل گفتم ریاضی میخونم. چشمانش چنان برقی زد که انگاری آلبرت انیشتین یا خوارزمی جلوش وایساده!حالا تانژانت ذوق مرگی من رو حساب کنید

 

برای همین دوست داریم بدونیم احـــــــــــــــــســاس شما راجع به ریاضی چیه؟ فقط میخوایم اون چیزی که در "قلب" شما وجود داره رو بدونیم و اینکه وقتی یک فرمول ریاضی میبینید چه سیستمی در درونتون فعال میشه؟

 

با آرزوی موفقیت برای همه علم آموزان عزیز

به ویژه عاطفه عزیزمون در امتحانات پیش رو